<dit is een teruggehaalde blogpost van de Wayback Machine, links kunnen defect zijn>
Een tijdje geleden sloot ik me aan bij de Facebook-groep Curvy Girls.* De eerste periode keek ik vooral mee. Wat posten de vrouwen hier, wat is de toon? In die periode spuide ik mijn gal in Confessions of a non-thin woman. Door mijn promotie-onderzoek weet ik dat zelfs in de literaire romans waar ik zo van hou de regel ‘dun is mooi, dik is lelijk’ bijna onontkoombaar is. Niet iets om vrolijk van te worden.
Langzaamaan komt er echter, mede dankzij de positieve instelling van Curvy Girls, een nieuw en optimistisch perspectief voor in de plaats. Want het is zo jammer om een hekel aan je lijf te hebben. Daar heeft niemand wat aan. Behalve misschien de onzekere vrouw met een kleinere maat die jou nodig heeft om zich op te halen. En dat is de verkeerde manier. Zij verdient het ook om zich goed te voelen, maar niet ten koste van jou, daar is een betere methode voor. Namelijk gewoon blij zijn met wat je hebt en wie je bent.
“Gemakkelijker gezegd dan gedaan,” denk je nu misschien stiekem. Dat klopt. Een van de eerste dingen die me opviel toen ik meekeek in de groep, is dat ik in een poel van herkenbare onderwerpen terecht kwam. En dat me dat ergens anders dus niet gebeurt. “Hoe voorkom je dat vervelende schuren van je bovenbenen in de warmte? En hoe doe je dat met een beetje stijl?” (Hallelujah. Ik ben niet de enige op de wereld!) “Waar vind ik die mooie zwarte rok in een maat 48?” “Wat vinden jullie van mijn outfit?” En dan zie ik iemand in een maat 52 die prachtig gekleed is. Ik moet naar een groep met ‘curvy’ in de titel om zulke foto’s en vragen te zien. Zeker als ik dan iets positiefs wil horen. Vrouwen groter dan een maat 36 worden weggemoffeld in de verslaglegging van onze samenleving. Je vindt ze zelden in de tijdschriften die in de rekken liggen, of via de gebruikelijke online kanalen. Dat is eigenlijk te zot voor woorden. Dus inderdaad, je moet er als niet-dunne vrouw harder voor werken om je normaal te voelen.
Maar dat het moeilijker is, is geen reden om het te laten. Dat het niet eerlijk is, is ook geen reden om het niet te proberen. Ik verdien het om tevreden te zijn met hoe ik eruit zie en jij ook. Van jezelf haten word je niet dun. Van van jezelf houden trouwens ook niet, maar dan heb je tenminste geen hekel meer aan jezelf. Dat is verspilling van energie.
Ben ik al helemaal tevreden? Nope. Wil ik daar wel raken? Yup. En dat wil ik graag met jou samen doen. Ik ben bij lange na niet de enige blij-met-je-lijf-blogger op internet, hoezee, maar ‘hoe meer, hoe beter’ geldt voor dit onderwerp misschien nog wel meer dan voor andere. Ik ben geen dikke fashion lover (pun intended), dus daar hoef je bij mij niet voor aan te kloppen. Ik wil er gewoon leuk uitzien, en als dat toevallig fashionable is, tof, maar ik wil me op de eerste plaats zeker voelen. Ik draag nooit de martelwerktuigen die hoge hakken heten en ik heb zelden meer make-up op mijn gezicht dan oogschaduw en mascara. Dus hoe doe ik het dan? Twee dingen:
1. Ik draag kleding die bij mij past. Dat betekent in mijn geval dat ik er de ene dag uitzie als een ouderwetse Engelse bibliothecaresse in een bloemetjesbloes met bandplooibroek en de andere dag een girl-next-door-look heb met een frisse jurk en ballerina’s. De derde dag wil ik me elegant voelen en trek ik een kokerrok uit de kast. Soms wil ik alleen maar makkelijk en lekker zittend. En heel soms heb ik een modieuze uitspatting, zoals laatst een zwart-wit gestreepte vintage designerbloes op een korte broek. Als het maar bij mij en mijn bui past.
2. Ik zoek positieve voorbeelden van vollere vrouwen in de boeken/films/series die ik consumeer. Je moet harder zoeken, maar het is de moeite, ik beloof het. Hier zal ik later nog over posten.
Mijn tips als je nog aan het begin staat:
- Ga bij Curvy Girls. Alle maten zijn welkom.
- Omring je op internet met alle maten vrouwen. Verzamel je foto’s op Pinterest? Zoek eens wat harder om een vollere vrouw te vinden met de look die je zo leuk vindt. Lees body positive blogs, zoals die van Marianne Nykjaer, Edith Dohmen, Josine Wille en Els Sprenkeling . Zij zijn ook allemaal onderdeel van of zelfs oprichters van de Curvy Girls groep. Een belangrijke reden dat ik trouwens zo’n fan ben van Curvy Girls, is dat Facebook mijn go-to medium is en ik daar dus gemakkelijk kom. Als jij liever op Instagram, Twitter of Tumblr zit, zoek dan daar je curvy crowd.
- Probeer uit te vinden welke kleding bij je past. Ik ben daar al een paar jaar mee bezig, het is moeilijk om dat los te zien van wat er bij de H&M en Miss Etam te koop is, als je dat niet gewend bent. Heb geduld. Mijn manier vintage/tweedehands en dat aanvullen met winkelaankopen, maar dat hoeft niet jouw manier te zijn. Zoek online, en probeer te voelen wanneer die lach op je gezicht verschijnt als je een bepaalde stijl ziet.
- Maak in die kleding mooie foto’s van jezelf. Lichte, niet te drukke achtergrond, zelf-ontspanner en als de hoogte niet klopt om er leuk op te staan, torens bouwen tot dat wel zo is. Of vraag anders een vriend. (Met dank aan Jacky en andere vrouwen uit Curvy Girls – nee, ik krijg echt geen geld.) Deel deze foto’s met je nieuwe crowd.
Deze stappen helpen mij nu om zekerder te worden. En, zoals ik al zeg, ik ben er ook nog niet. Het heeft tijd nodig. Als er jarenlang vooral ‘dik is lelijk’ tegen je gezegd is, dan ga je dat niet in twee weken ont-geloven. De positieve weg naar blij zijn met je lijf is in ieder geval wél een stuk leuker dan het mopperen/knijpen/zuchten dat je gewend bent, dat kan ik je alvast meegeven.
* Het ‘girls’ stoort me een beetje, we zijn vrouwen en aan onszelf refereren als ‘meisjes’ doet onze vooruitgang geen goed, maar dat is dan ook mijn enige kritiekpunt.